بیایید قبل از آنکه درباره خودمان بنویسیم، درباره شما صحبت کنیم. چون اینجا شما مهم هستید و این اهمیت شماست که ما را مهم میکند.
و اما درباره شما
اگر شما اینجایید مطمئنا از آن دست افرادی هستید که به سلامتی خودشان، بدنشان، روانشان، خانواده‌شان و عزیزانشان اهمیت می‌دهند. احتمالا پذیرفته‌اید عمر محدود است و چه بهتر که به بهترین شکل در صحت و سلامت، کنار خانواده‌ای سالم و شاد طی شود.
اشتباه نکنید این تبلیغات نیست؛ این مرور خاطرات گذشته من است.
به یاد می‌آورم روزهایی را که دیگر هیچ دارو و درمانی تسکین دهنده درد‌های سینوزیتی مادرم نبود و پزشکان فقط عمل جراحی را موثر میدانستند؛ اما مادرم با دود عنبرنسارا و ریختن مداوم قطره عسل، عسل کندوهای پدرم، در بینی(این تجویزِ دارو نیست، صرفا بازگو کردن خاطره‌ست) کم‌کم بهبود یافت و توانست سینوزیتش را کنترل کند. بدون نیاز به عمل جراحی!
یا مثلا خاطره‌ای از زمانی که پدرم با اشتیاق از دستاورد بزرگش یعنی تولید عسل ارگانیک صحبت می‌کرد. اینکه توانسته بود با رعایت چند نکته بدون نیاز به دادن داروهای شیمیایی به زنبور که خواه ناخواه در کنار فوایدشان عوارضی هم دارند، عسل مرغوب و درجه یک تولید کند.
یا خاطره‌ی زمان سربازی‌ام، وقتی که به دلیل مشغله زیاد دیگر نمی‌توانستم به کار عسل بپردازم. زمانی که همسرم به کمکم آمد و نگذاشت کسب‌و کارم نابود شود. آنجا بود که میدیم او در حین کار به بهانه آماده‌سازی سفارشات خودش هم مقداری عسل یا ژل رویال مصرف می‌کند و همین موضوع به مرور باعث شده بود از نظر قوای بدنی تقویت شده و کمتر بیمار شود یا زودتر بهبود یابد.
همهٔ این خاطرات ریز و درشت باعث شد که من همچنان به هر شکل ممکن و تحت هر شرایطی در این مسیر قدم بردارم و در کنار همه علایق متفاوتم به کار عسل ادامه دهم.

عزیزان ما هدیه‌های بزرگ خداوند هستند؛ قطعا گرامی داشتنشان و تلاش در جهت حفظ سلامتی‌شان وظیفه ماست.